Intro 1

Kardynał Stanisław Dziwisz
Honorowy Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego

W tym roku czeka nas duże przesilenie w życiu publicznym, ale i wyjątkowa okazja do poruszenia zagadnień związanych z tym, jaki dalszy kierunek przebudowy ma przyjąć Europa. Niemniej jednak obecny rok pozostanie w naszej pamięci jako rok, w którym w przeddzień Triduum Paschalnego spłonęła paryska katedra. Widok zgliszcz Notre Dame zawładnie wyobraźnią Europejczyków na długo, jako symbol „zburzenia świątyni” – materialnego znaku wiary i cywilizacji, w którą wpisane jest pęknięcie. Fundamentem tej cywilizacji jest bowiem koncepcja człowieka ukształtowana przez chrześcijaństwo. Tymczasem współczesnemu człowiekowi chrześcijaństwo kojarzy się głównie z nieufnością wobec nauki, z niezrozumieniem procesów zachodzących w świecie. Taka jest świadomość wielu z nas.
XIX konferencja z naszego cyklu odbywać się będzie 11 i 12 października 2019 r. Jej temat to „Wyzwania dla Nowej Europy”. Nie będzie już podczas niej z nami głównego autora tego wieloletniego przedsięwzięcia – biskupa Tadeusza Pieronka. Jego niespodziewana śmierć wzbudziła w sercach bardzo wielu z nas duży smutek. Wiemy jednak, że gdyby miała pokrzyżować realizację kolejnych krakowskich debat, Tadeusz zgłaszałby na pewno mocny sprzeciw. Piszę tak, ponieważ znałem go kilkadziesiąt lat. Piszę jako przyjaciel. Znaliśmy się przecież i współpracowaliśmy na różnych polach przez lata. Dlatego doceniam i cieszę się, że dotychczasowi współpracownicy biskupa Tadeusza zwrócili się do mnie, abym stanął – w jego miejsce – na czele Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowych Konferencji z cyklu „Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej”.

Zwykł był biskup Tadeusz organizować swoje przedsięwzięcia w taki sposób, żeby współpracownicy byli naprawdę samodzielni. I samodzielni się czuli. Dlatego wyrwa, którą pozostawiło jego odejście, nie powinna przeszkodzić nam w przygotowaniu najbliższej konferencji w sposób merytoryczny.
Obecny 2019 rok to czas rocznic: 30. rocznica Okrągłego Stołu, pierwszych częściowo wolnych wyborów w Polsce, upadku komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej i upadku muru berlińskiego. W tym roku obchodzimy także 450 lat od podpisania unii lubelskiej, czyli od założenia Rzeczypospolitej Obojga Narodów – państwa stanowiącego – przez ponad dwa stulecia – swego rodzaju historyczne laboratorium integracji europejskiej.
Dlatego właśnie duża cześć konferencji będzie poświęcona Europie Środkowej. Zaproszeni prelegenci wraz z uczestnikami w sobotniej sesji specjalnej postarają się odpowiedzieć na pytanie o to, jak przebiega proces integracji między dwiema częściami Europy, czy Zachód zadał sobie trud głębszego zrozumienia Europy Środkowej, jak nasza część Europy zdaje egzamin z przyswajania unijnego modelu współpracy.
Zwłaszcza to ostatnie zagadnienie każe bić na trwogę. Takim dzwonem zwiastującym konieczność podjęcia odpowiedzialności przez nowych unijnych i państwowych decydentów niech będzie ta zbliżająca się XIX konferencja w Krakowie. Wydaje się ona nie tylko interesująca, ale i ważna. Organizatorzy serdecznie zapraszają do wzięcia w niej udziału!